کاش دلی نداشتم از اول...
و اگر دلی داشتم، کاش دلداری بود...
و اگر دلداری بود، کاش دلی داشت...
و اگر دلی داشت، کاش به من می‌داد...
و اگر به من می‌داد، کاش هرگز پس نمی‌گرفت...
و اگر پس می‌گرفت، کاش از اول نمی‌داد...
و اگر از اول نمی‌داد، کاش اصلا دل نداشت...
و اگر دل نداشت، کاش دلداری نبود...
و اگر دلداری نبود، کاش دلی نداشتم از اول...
با تشکر از دوست بسیار عزیزم رامین...
سلام
خیلی عالی بود
اگه تونستی یه نظر هم به وبلاگ حقیرانه من بنداز.
خیلی خوشحال شدم که باهات آشنا شدم
موفق و موید باشی
در اگر نتوان نشست.....
ای کاش . . . !!!!
چه فکر جالبی تو این متن هست... از اول شروع کرده اخرش رسیده به اولش!!
میدونی ... ایکاش هیچوقت موقعیتی نباشه که بگیم ایکاش!! اما این کلمه فسقلی همیشه همراه بشر بوده و هست... دلیلش هم نادانی و نا آگاهی نیست... همیشه ادما فرصتهاشون رو از دست نمیدن که بعدش بگن ایکاش... گاهی تقدیر ادم رو وادار میکنه به گفتن این کلمه چند حرفی کوچیک...